Br. 60. 
Me, cane vitato, canis excipit alter; eodem
In me animo tellus gignit et unda feras,
Nec mirum; restat lepori conscendere coelum,
Sidereus tamen hie territat, ecce canis!

Br. 70. 
Telluri arboribus ver frondens, sidera coelo,
Graeciae et urbs, urbi est ista propago, decus.

Br. 75. 
Impia facta patrans, homines fortasse latebis,
Non poteris, meditans prava, latere deos.

Br. 75. 
Antiope satyrum, Danae aurum, Europa juvencum,
Et cycnum fecit Leda petita, Jovem.

Br. 92. 
Aevi sat novi quam sim brevis; astra tuenti,
Per certas; stabili lege, voluta vices,
Tangitur haud pedibus tellus:  conviva deorum
Expleor ambrosiis, exhilarorque cibis.

Br. 96. 
Quod nimium est sit ineptum, hinc, ut dixere priores,
Et melli nimio fellis amaror inest.

Br. 103. 
Puppe gubernatrix sedisti, audacia, prima
Divitiis acuens aspera corda virum;
Sola rates struis infidas, et dulcis amorem
Lucri ulciscendum mox nece sola doces. 
Aurea secla hominum, quorum spectandus ocellis
E longinquo itidem pontus et orcus erat.

Br. 126. 
Ditescis, credo, quid restat? quicquid habebis
In tumulum tecum, morte jubente, trahes? 
Divitias cumulas, pereuntes negligis horas;
Incrementa aevi non cumulare potes.

Br. 120. 
Mater adulantum, prolesque, pecunia, curae,
Teque frui timer est, teque carere dolor.

Br. 126. 
Me miserum sors omnis habet; florentibus annis,
Pauper eram, nummis diffluit area senis;
Queis uti poteram quondam, fortuna negavit,
Queis uti nequeo, nunc mihi praebet, opes.

Br. 127. 
Mnemosyne, ut Sappho, mellita voce, canentem
Audiit, irata est, ne nova musa foret.

Br. 152. 
Cum tacet indoctus, sapientior esse videtur,
Et morbus tegitur, dum premit ora pudor.

Br. 155. 
Nunc huic, nunc aliis cedens, cui farra Menippus
Credit, Achaemenidae nuper agellus eram. 
Quod nulli proprium versat fortuna, putabat
Ille suum stolidus, nunc putat ille suum.

Br. 156. 
Non fortuna sibi te gratum tollit in altum;
At docet, exemplo, vis sibi quanta, tuo.

Br. 162. 
Hic, aurum ut reperit, laqueum abjicit; alter ut aurum
Non reperit, nectit quem reperit, laqueum.

Br. 167. 
Vive tuo ex ammo:  vario rumore loquetur
De te plebs audax, hic bene, et ille male.

Br. 168. 
Vitae rosa brevis est; properans si carpere nolis,
Quaerenti obveniet mox sine flore rubus.

Br. 170. 
Pulicibus morsus, restincta lampade, stultus
Exclamat:  nunc me cernere desinitis.

Br. 202,
Mendotum pinxit Diodorus, et exit imago,
Praeter Menodotura, nullius absimilis.

Br. 205. 
Haud lavit Phido, haud tetigit, mihi febre calenti
In mentem ut venit nominis, interii.

Br. 210. 
Nycticorax cantat lethale; sed ipsa, canenti
Demophilo auscultans, Nycticorax moritur.