I may here notice a fact which might puzzle the student.  In some old editions the Lucullus is marked throughout as Academicorum liber IV.  This is an entire mistake, which arose from a wrong view of Nonius’ quotations, which are always from the second edition, and can tell us nothing about the constitution of the first.  One other thing is worth remark.  Halm (as many before him had done) places the Academica Priora before the Posteriora.  This seems to me an unnatural arrangement; the subject-matter of the Varro is certainly prior, logically, to that of the Lucullus.

* * * * *

M. TULLII CICERONIS

ACADEMICORUM POSTERIORUM

LIBER PRIMUS.

* * * * *

I. 1.  In Cumano nuper cum mecum Atticus noster esset, nuntiatum est nobis a M. Varrone, venisse eum Roma pridie vesperi et, nisi de via fessus esset, continuo ad nos venturum fuisse.  Quod cum audissemus, nullam moram interponendam putavimus quin videremus hominem nobiscum et studiis isdem et vetustate amicitiae coniunctum.  Itaque confestim ad eum ire perreximus, paulumque cum ab eius villa abessemus, ipsum ad nos venientem vidimus:  atque ilium complexi, ut mos amicorum est, satis eum longo intervallo ad suam villam reduximus. 2.  Hic pauca primo, atque ea percontantibus nobis, ecquid forte Roma novi, Atticus:  Omitte ista, quae nec percontari nec audire sine molestia possumus, quaeso, inquit, et quaere potius ecquid ipse novi.  Silent enim diutius Musae Varronis quam solebant, nec tamen istum cessare, sed celare quae scribat existimo.  Minime vero, inquit ille:  intemperantis enim arbitror esse scribere quod occultari velit:  sed habeo opus magnum in manibus, idque iam pridem:  ad hunc enim ipsum—­me autem dicebat—­quaedam institui, quae et sunt magna sane et limantur a me politius. 3.  Et ego:  Ista quidem, inquam, Varro, iam diu exspectans, non audeo tamen flagitare:  audivi enim e Libone nostro, cuius nosti studium—­nihil enim eius modi celare possumus—­non te ea intermittere, sed accuratius tractare nec de manibus umquam deponere.  Illud autem mihi ante hoc tempus numquam in mentem venit a te requirere:  sed nunc, postea quam sum ingressus res eas, quas tecum simul didici, mandare monumentis philosophiamque veterem illam a Socrate ortam Latinis litteris illustrare, quaero quid sit cur, cum multa scribas, genus hoc praetermittas, praesertim cum et ipse in eo excellas et id studium totaque ea res longe ceteris et studiis et artibus antecedat.