Gyd ag eistedd, deuai angau
   ’N nesu ati gam a cham,
Ac ni throi oddiar ei siwrnai,
   Er gwaedd mil, er gweddi mam;
Delwai’r tylwyth gan yr alaeth,
   Gwnaent ei gwely fel yn lli’,
Hithau’n dawel dan yr artaith,
   Pawb och’neidient ond y hi.

Pan oedd oed yn rhoddi coron
   Aeddfed ar ei dull a’i dawn;
Myrrh ac olew yr Ysgolion,
   Wedi’i pherarogli’n iawn;
Pob disgwyliad gwych yn agor,
   Hithau’n ddedwydd yn ei rhan,
Cadd ei galw ar ei helor,—­
   Y swyn a dorrwyd yn y fan.

Treigliad ei golygon llachar,
   Ei throediad ysgafn ar y ddol,
Corff ac enaid oll yn hawddgar,
   Dynnai’r galar ar ei hol;
Ond mae tryliw rhos a lili,
   Wedi gwelwi ar ei gwedd,
’N awr ni ddena serch cwmpeini
   Mwy na phryfed man y bedd.

Ffarwel iddi! boed i’r ywen
   Gadw llysiau’i bedd yn llon,
A gorwedded y dywarchen
   Werdd, yn ysgafn ar ei bron
Sycher dagrau ei rhieni,—­
   Ior y Nef i’w harwain hwy,
Nes y cwrddant ryw foreuddydd,
   Na raid iddynt ’mado mwy.

CYFIEITHIAD O FEDD-ARGRAFF SEISNIG.

Ty llong gadd lan, lle’r oedd fy nghais,—­
   O’r tonnau treiddiais trwy;
Er dryllio’m hwyl gan lawer gwynt,
   Na chlywir monynt mwy.

O gernau’r ’storm ces ddod yn rhydd,
   Daeth angau’n llywydd llon,
A pharodd im’ mewn gobaith glan,
   Angori’n ’r hafan hon.

BUGEILGERDD.

Ar don “Kate Kearney.”

DEWI.

A welaist, a ’dwaenaist ti Doli,
Sy’ a’i defaid ar ochr Eryri? 
   Ei llygad byw llon
   Wnaeth friw ar fy mron,
Melusach na’r diliau yw Doli.

HYWEL.

O do, mi adwaenwn i Doli,—­
Mae’i bwthyn wrth droed yr Eryri;
   ’D oes tafod na dawn
   All adrodd yn iawn
Mor hawddgar a dengar yw Doli.

Un dyner, un dawel yw Doli,—­
Mae’n harddach—­mae’n lanach na’r lili;
   ’Does enw is nen
   A swnia’n ddisen
Mor ber gyda’r delyn a Doli.

DEWI

Ow! ow! nid yw’n dyner wrth Dewi,—­
’Does meinir yn delio fel Doli,
   Er ymbil a hi
   A’m llygad yn lli,
Parhau yu gildynus mae Doli.

Ymdrechais wneyd popeth i’w boddio,
Mi gesglais ei geifr idd eu godro,
   Dan obaith yn llwyr
   Y cawn yn yr hwyr
Gusanu yn dalu gan Doli.

Mae’i mhynwes mor wynned a’r eira,—­
Mae’i chalon mor oered mi wiria’;
   Ar f’ elor ar fyrr
   Fy nghariad a’n ngyrr—­
O oered a deled yw Doli!

Tri pheth a dim mwy wy’n ddymuno,—­
Pob bendith i Doli lle delo,—­
   Cael gweled ei gwedd
   Nes myned i’m medd,—­
A marw yn nwylo fy Noli.

YR HEN AMSER GYNT.

Bu’n hoff i mi wrth deithio ’mhell
   Gael croesaw ar fy hynt;
Mil hoffach yw cael “henffych well”
   Gan un fu’n gyfaill gynt.