ita?—­quid si intra triduum ad vitam revocata, si coelis triumphantis in morem invecta, si corpore gloria circumfuso Christo assidet? Quidquid Virgineo capiti crinium inerat hand dubie caelis intulit, ne quid perfectae ac numeris omnibus absolutae ipsius pulchritudini deesse possit.  Nae ille in politiori literatura imo et in rebus humanis omnino peregrinus sit qui ignoret quantum ad muliebrem formam comae conferat pulchritudo ... ne singulas Marianae pulchritudinis dotes persequar, ejus ima craearies de qua, agimus tantae fuit venustatis ut mysticus ipsius Sponsus blande querulus exclamare cogatur, vulnerasti cor meum in uno crine colli tui....  Naenias igitur occinere videtur qui Deiparae capillos in terris relatos esse memoret atque adeo servari obfirmate asseveret, cum illos tantum ad redivivae Virginis speciem conferre constet.—­Non efficiet tamen unquam haec Antidicomarianitae fabula, quin credam bene multos ex aurea Dei Genitricis caesarie crines, diversis in locis ecclesiisque religiose servari....  Meae fidei non unum est argumentum; nam a prima aetate ad confectam usque, e Mariana coma non pancos, ut fit, capillos pecten decussit, nisi si forte caesariem B. Virginis impexam semper perstitisse velis, quod numquam (ut inquit de Christo Diva Brigitta) super eam venit vermis, aut perplexitas, aut immunditium.  At sine causa multiplicari miracula quis aequo animo feret?—­Ubi vero Genetrix e vita discessit, quam sollicite pollinctrices auream illam Marianae comae segetem demessuerunt, quam in sacris suis tunc hierothecia reconderent ad memoriam tantae Imperatricis, et ad suae consolationis et pietatis argumentum:  quod si forte totam funditusque a pollinctricibus, Deiparae reverentissimis, demessam caesariem ferre nec possis nec velis, extremes saltem illius cincinnos attonsos fuisse feres ab piissimis illis faeminis, quibus vel perexiguus Dei Genitricis capillus ingentis thesauri loco futurus etat.”—­Disquisitio Reliquiaria, l. 1. cap.  II.

[89] Description Historique de l’Eglise de Notre Dame de Rouen, p. 83.

[90] The event is described in the metrical history of Rouen, composed by a minstrel ycleped Poirier, the limper.  This little tract is a chap-book at Rouen:  most towns, in the north of France and Belgium, possess such chronicle ballads in doggerel rhyme, which are much read, and eke chaunted, by the common people.

“... un massacre horrible Survint soudainement.  Les Huguenots terribles Et Montgommerie puissant, Par cruels enterprises Renverserent les Eglises De Rouen pour certain.  Sans aucune relache Pillent et volent la chasse Du corps de St. Romain.

    “Le zele Catholique
     Poursuivant l’Huguenot
     Un combat heroique
     Lui livra a propos,
     Au lieu nomme la Crosse,
     Et reprirent par force
     La chasse du Patron. 
     Puis de la Rue des Carmes
     La portent a Notre Dame
     En deposition!”